Planujesz wymienić okna lub budujesz nowy dom ? 

Dlaczego luz montażowy?

Bo pełni funkcję dylatacji pomiędzy ościeżnicą, ramą okna a murem i ma bezpośredni wpływ na uszczelnienie i mocowanie konstrukcji. W okresie dużego nasłonecznienia i silnego rozgrzania się konstrukcja okna rozszerza się a w dni mroźne kurczy i dlatego potrzebuje odpowiedniej ilości miejsca, pianka montażowa którą najczęściej uszczelnia się połączenie pracuje razem z konstrukcją okna, ale o tym w dalszej części artykułu. 

Parowanie szyb zewnętrznych koncentruje się zwykle lub zaczyna od środkowej części szyby zespolonej, odwrotnie niż w przypadku parowania szyb od wewnątrz, co ma związek z faktem, że w tym miejscu przenikalność cieplna pakietu jest najniższa. Podobnie, jak w przypadku parowania szyb po stronie wewnętrznej, tak i parowanie szyb po stronie zewnętrznej nie jest wadą okna, bądź wadą szyby. Można wręcz powiedzieć, że irytujące zjawisko parowania szyb po stronie zewnętrznej jest dowodem potwierdzającym ich należytą, jakość w zakresie przenikalności cieplnej. konkurencji

Luz montażowy ma określony wymiar i jego tolerancja jest dopuszczalna ale zależna od zastosowanego materiału uszczelniającego i rodzaju montażu. 

Zbyt duży luz montażowy może mieć niekorzystny wpływ na stabilność mocowania ościeżnicy. Za mały może niekorzystnie oddziaływać na uszczelnienie którym najczęściej jest pianka poliuretanowa w trakcie rozszerzania i kurczenia się ościeżnicy może skutkować jej rozrywaniem a w konsekwencji brakiem szczelności i prowadzić do tworzenia się mostków termicznych. W skrajnych przypadkach deformacją konstrukcji lub pękaniem tynku. 

A co z mocowaniem konstrukcji okiennej ?

Odpowiednie mocowanie za pomocą kotew, kołków rozporowych (popularnie zwanych dyblami) dybli czy śrub ma na celu przeniesienie obciążeń z okna na ściany budynku. Wspomniane obciążenia wynikają z działania sił zewnętrznych, takich jak temperatura, parcie i ssanie wiatru, a także obciążeń płynących z codziennego użytkowania okna (otwieranie czy zamykanie okna). Mocowanie nadaje również większą sztywność ościeżnicy, co znacząco wpływa w późniejszym okresie na komfortowe użytkowanie okien i ich poprawne funkcjonowanie.  Na poprawne mocowanie konstrukcji okiennych ma również wpływ jakość materiału z jakiego wykonana jest ściana budynku i ich właściwe przygotowanie oraz ustawienie nadproży. W przypadku montażu  szczelnego popularnie nazywanego “ciepłym” bardzo istotne znaczenie ma właściwe przygotowanie otworu okiennego wraz z użyciem odpowiednich materiałów do przygotowania ościeży.  Okna możemy zamontować na dwa sposoby, które można ze sobą łączyć. Pierwszy sposób to mocowanie za pomocą dybli (tzw. Montaż ościeżnicowy) – tu przewaga profili z pełnym zamkniętym zbrojeniem – takie jak stosuje Oknoplast. Dzięki temu rozwiązaniu śruba zastosowana podczas montażu przechodzi przez dwie ścianki stali zbrojeniowej, skutecznie przenosząc obciążenia powstające w wyniku nagrzewania się profilu i powstających naprężeń.  Ważna kwestią jest także odpowiedni dobór dybli. Ich wybór powinien być dokonywany w oparciu o rodzaj podłoża, innych kołek stosuje się do materiałów szczelinowych jak np. pustak max, a inny do materiałów pełnych, takich jak np. ściany betonowe. Tu jednak czasami wśród klientów pojawiają się nieuzasadnione obawy dotyczące wiercenia otworów w ościeżnicy. Taki sposób mocowania jest nie tylko prawidłowy, ale wręcz wymagany podczas montażu okien w klasie RC2 oraz przy tzw. dużych konstrukcjach jakie obecnie są najczęściej spotykane zwłaszcza w nowym budownictwie.  Drugi sposób mocowania polega na zastosowaniu kotew montażowych. Kotwa powinna być przykręcona do stali, nie do profilu PCV, dzięki temu ościeżnica ma większa sztywność. Najlepiej stosować kotwy o podwyższonej sztywności.  Na to jaki rodzaj mocowania zostanie użyty wpływa wiele czynników technicznych jak i konstrukcyjnych decyzję co do wyboru sposobu mocowania podejmuje konstruktor wraz z osobą montującą.  Na prawidłowe mocowanie okien duży wpływ ma rozstaw dybli czy kotew (zalecany rozstaw to ok. 150 mm od narożnika wewnętrznego ościeżnicy i max. 600 mm pomiędzy punktami) oraz ich odpowiednie umiejscowienie w zależności od wielkości i kształtu konstrukcji okiennej. 

Na czym powinno się wspierać okno?

Podparcie ma na celu przeniesienie ciężaru okna na ścianę. Dyble montażowe mocujące ościeżnicę absolutnie nie mogą być poddawane obciążeniom z tytułu ciężaru okna. Tą funkcję pełnią kliny podpierające  rozmieszczone pod oknem w odpowiednich miejscach. Niestety bardzo często zdarza się, że ekipy uczestniczące w budowie na późniejszych etapach, usuwają kliny podpierające, nie mając świadomości, że może to doprowadzić do opadnięcia ościeżnicy i w efekcie do trudności z otwieraniem skrzydeł.  Ważne jest, aby dopilnować nie usuwania klinów podpierających !!!! Podczas prac związanych z układaniem elewacji czy też instalacją parapetów wewnętrznych należy je obciąć.  Rozmieszczenie klinów podpierających uzależnione jest od rodzaju konstrukcji okiennej. Inaczej są podpierane okna jednokwaterowe a inaczej np. drzwi przesuwno-uchylne. Poniżej na rysunku właściwe rozmieszczenie klinów w zależności od konstrukcji. 

Tematem, który jest bezpośrednio związany z podparciem jak i mocowaniem, jest montaż drzwi balkonowych na stanach surowych. Chodzi o sytuację, kiedy w budynku nie ma jeszcze wszystkich warstw, np. w pomieszczeniach brakuje jeszcze styropianu i jastrychu czy też izolacji przeciwwilgociowej. Bywa że drzwi balkonowe stoją oparte na dwóch cegłach lub innych dziwnych materiałach znalezionych na budowie. Tu należy zastosować rozwiązania systemowe, polegające na zamontowaniu dodatkowego elementu poszerzającego ościeżnice w  części progowej. Zastosowanie takich rozwiązań ułatwia na następnych etapach budowy wykonanie wszystkich warstw, eliminuje ewentualne błędy wykonawcze, gwarantuje zwiększenie sztywności progu i odpowiednią izolację termiczną warstw wewnątrz pomieszczeń.  Podwyższenie drzwi balkonowych umożliwia również prawidłowe wykonanie warstwy izolacji przeciwwilgociowej od strony zewnętrznej. 

Jakie uszczelnienie? 

Uszczelnienie pomiędzy ościeżnicą a ścianą pełni funkcje izolacji termicznej oraz akustycznej. Aby skompensować zmiany wymiarów okna pod wpływem wahań temperatury, uszczelnienie powinno posiadać odpowiednią sprężystość. Ze względu na funkcjonalność najczęściej do wypełnienia używamy pian poliuretanowych przeznaczonych do osadzania okien i drzwi. Maja one odpowiednia przyczepność do typowych materiałów budowlanych, dobrą termoizolacyjność i dźwiękochłonność. Z uszczelnieniem bezpośrednio związany jest luz montażowy pełniący funkcje dylatacji, o którym pisaliśmy już wcześniej.  Coraz częściej stosuje się montaż przy użyciu nowoczesnych materiałów takich jak folie paroszczelne i paroprzepuszczalne, bądź też taśmy rozprężne. Zastosowanie folii wyraźnie poprawia izolacyjność termiczną dylatacji i znakomicie poprawia szczelność połączenia.  Dobry montaż niesie za sobą pewne koszty, co w dużej mierze wynika z wyższych cen dobrej jakości materiałów potrzebnych do solidnego i trwałego zamontowania okna. Posiadają one wszelkie potrzebne badania i dopuszczenia do stosowania w budownictwie. Na koszt usługi składa się także wynagrodzenie montażystów. Oferowanie montażu w cenie okien może niestety oznaczać niska jakość usługi.